Vietnam: ‘Mist’erieus Halong Bay

Wij maakten de reis van zuid naar noord en het hoogtepunt van mijn reis zou dus aan het eind van de tour plaatsvinden. Heerlijk genoten in het zonnetje van de Mekong Delta en van de bezienswaardigheden van Ho Chi Minh stad. Naarmate we noordwaarts trokken werd het weer echter steeds minder. Mistig, motregen, grijzig. Spijtig, maar de prachtige natuur en vriendelijke bevolking maakten veel goed. Onze mantra werd echter wel; ‘als het in Halong Bay maar mooi weer is’, wat ik elke ochtend voor me uit mompelde als ik ’s morgens de gordijnen opende voor, helaas wederom, een grijzige dag.

De weersvoorspellingen wisselden nogal, dus er bleef hoop. Er is altijd hoop… totdat ik in Halong wakker werd en vol goede hoop de gordijnen opendeed en geconfronteerd werd met dikke mist. Hele dikke mist, zodanig dik dat de gids met de melding kwam dat het schip niet uit kon varen en dat we af moesten wachten of we überhaupt zouden gaan. Wat een teleurstelling!

Groot was daarom de vreugde toen we alsnog het bericht kregen dat we met wat vertraging uit zouden varen. Eenmaal op het water werd het iets lichter en rezen de bekende grillige rotsen, mysterieus door de mist omhuld, op uit het water. Het was prachtig, op een heel andere manier dan ik verwacht had. De zon deed zijn best om door het wolkendek heen te breken en door een wazig zonnetje heen zag ik in de verte zelfs een traditionele jonk!

In Halong Bay leven hele gemeenschappen in drijvende dorpen. Terwijl we hierlangs voeren, hoorde je mensen roepen, kinderen lachen en moeders mopperen. Een gewoon dorp, maar dan met het geluid van buitenboordmotoren in plaats van auto’s. Honden renden zonder angst over de smalle loopplanken en de vissers voeren af en aan. Een levendig gezicht in een prachtige omgeving.

Halong Bay is groot, ongeveer 1500 m2, en om daar volop van te genieten hadden wij gekozen voor een verblijf op Cat Ba, een van de grotere en bewoonde eilanden van deze archipel. Om daar te komen dienden we halverwege de baai over te stappen op een ander schip. Gelukkig was het water kalm en gingen zowel onze bagage als wijzelf zonder nat pak over op het andere schip.

Onderweg kwamen we nog een ‘supermarkt’ boot tegen en diverse vissersschepen. Eenmaal op Cat Ba aangekomen, bleek dat deze vissersschepen in de baai aan elkaar vastgebonden werden om zo een drijvend eiland te vormen. Een bijzonder gezicht met al die rode Vietnamese vlaggen in top en ‘s avonds met allerlei knipperende lampjes. Hier wordt geleefd en gewerkt op een heel klein oppervlak en in veelal armoedige omstandigheden. Zoals in heel Vietnam werd ons ook hier weer duidelijk hoe volhardend de Vietnamezen zijn.

Vanuit Cat Ba werden tochten naar de minder bekende, en daardoor rustigere, La Han Bay georganiseerd. Ook op het eiland zelf kon men zich goed vermaken voor een paar dagen, zelfs toen het, nog steeds beloofde, zonnetje wegbleef. We hebben genoten van de relaxte sfeer van Cat Ba stad. Heerlijk om een Vietnamese straat over te steken zonder een schietgebedje en niet te hoeven rennen voor je leven.

Eén van de highlights werd ons dagelijkse bezoekje aan de markt. We raakten niet uitgekeken op de prachtige stapels vers fruit, de overdaad aan kleurige groenten en de verse vis. De vis en schaaldieren waren vaak nog levend en menig kreeft werd onderschept tijdens een moedige vluchtpoging richting de uitgang.

We hebben ook andere delen van het eiland bezocht, zoals het Nationale Park, dat een groot deel van het eiland beslaat en waar de bedreigde Cat Ba Langoer woont. Van deze apensoort bestaan er nog maar zestig, dus helaas is er maar een kleine kans dat je deze ziet. We hebben genoten van de prachtige natuur, de vele vogels en bijzondere vlinders.

Uiteraard is de Vietnamoorlog ook niet ongemerkt aan Cat Ba voorbijgegaan. Eén van de overblijfselen hiervan is de ‘Hospital’ cave. Een geheim bouwwerk in een grot, bestaande uit een labyrint van behandelkamers en officiersruimtes. Er was zelfs een bioscoop!

Met zoveel zee, vissers, viskramen en visrestaurants om ons heen, kon het niet uitblijven… we aten vis, heerlijke vis. Met uitzicht op de baai en de dobberende vissersboten kon het niet mooier en we hebben genoten. We hebben genoten van Halong Bay in de mist en het relaxte Cat Ba, een mooie plek om terug te kijken op de opgedane ervaringen in Vietnam. Het beloofde zonnetje is nooit gekomen, maar dit deel van Vietnam heeft een onuitwisbare indruk op ons gemaakt.